Yeni bir mim

Merhaba herkese,

Aylincim dün beni mimlemiș...

Konu: „Babalar ve kızları“

Daha konuyu okurken vede Aylin`in yazdıklarını okuduktan sonra gözlerim doldu ve biliyorum bunu cevaplarken çok hüzünleneceĝim çünkü babama ȃșıĝım ben...

Bir baba așkını nasıl anlatabilirimki?

Kelimeler eksik kalır, zaman yetersiz...

O gurur, o yürek, o gizli sevgi nasıl anlatılır?

Babamm...

70`li yıllarda Almanya`ya ișçi olarak gelir. Mesleĝi yoktur, okuma yazmayı bile kendi kendine öĝretmiștir. Ama mesleĝim var der çünkü mesleĝi olanlar Almanya`ya davet edilmektedir. Tek hayali ise, bir araba almaktır.

Dilsiz, ailesiz, parasız birçok zorluklara katlandıktan sonra ailesini yanına alır ve 1979 yılında en son ben dünyaya gelirim.

İșin verdiĝi zorluklardır babamı katı, sinirli, stresli yapan taki hacca gidip hacı olup melekler kadar ince olana kadar...

Babammm...

Üniversiteye bașka bir șehre yollarken beni, gözleri dolan, bana bakıp „kuzgunun da beyaz cücüĝü olurmuymuș“ :-) diyen...

Daima pozitif, daima iyi niyetli, daima sevecen ve nur yüzlü babam...

Çalıșıp didindi seneler boyunca, ailesine, çevresine daima destek oldu...

Şimdi 2 ay Almanya`da kalıp annemle geri kalan aylarını Türkiye`nin Samsun șehrinde kalıyor.

Çalıșmaya alıșmıș babam orada da maddi sıkıntısının olmamasına raĝmen çalıșıyor.

İlk babamı kaybetme hissini bundan yaklașık bir ay önce abimin babamın kalp krizi geçirip acilde olduĝunu duyduĝum andır.

Allah herkese gecinden versin çok acı birșey çünkü biliyorumki ben babamla beraber, bir arkadașı kaybedeceĝim...

Kimse beni belki o gibi anlayamayacak...Kimse bana dünyaya olumlu olmayı onun kadar güzel anlatamayacak...

Babammm, seni çok seviyorum tahmin edemeyeceĝin kadar çok....

Allah daha nice saĝlıklı ve güzel yıllar yașamanı nasip etsin....

Esmer kızın.....

 

Bende cafemussu, mahmur prensesi ve sevdayı mimliyorum